Zittenblijven
In Nederland blijven meer scholieren zitten dan in de rest van Europa, zo blijkt uit cijfers van de Onderwijsinspectie. Op bijna alle basisscholen (94%) blijven kinderen zitten en er zijn scholen waar meer dan de helft van de leerlingen vertraging oploopt.
Meerdere leden van de Club van 150 omdenkers brachten deze casus in. Sommigen als open vraag, anderen gaven er meteen al vast wat suggesties bij.
Veel omdenkers vinden zittenblijven helemaal geen ramp. Sterker nog.
De meesten van jullie zien een rol als leider weggelegd voor de zittenblijver. De zittenblijver is een jaar ouder en – in elk geval qua levenservaring – wijzer. Eén levensjaar weegt op die leeftijd zwaar. Ap van der Pijl stelt voor om nog een stap verder te gaan, en de zittenblijver mentor te maken van een onzekere medeleerling. De mentor voelt zich verantwoordelijk, de medeleerling kan van de zittenblijver veel leren. Win-win! Het was de reactie die het hoogst werd gewaardeerd.
Paul ziet alleen maar voordelen. Dat je de oudste bent van je klas, en de lesstof al kent, geeft je een voorrangspositie. Anderen kijken naar je op. Je wordt zelfverzekerder. De geschiedenis kent vele succesvolle zittenblijvers (o.a. Albert Einstein). Zijn pleidooi is dan ook: zittenblijven is niet iets wat niet hoort, maar iets wat je levenslessen kan bijbrengen die je met theoretische lesstof niet aanleert. En hij sluit ferm af met “Nederland is trots op al zijn zittenblijvers!”
Inge Alter zegt:blijven zitten op de basisschool heeft als voordeel dat de meeste leerlingen hun puberteit beginnen op de veilige, bekende basisschool. De nieuwe, enge, veel te grote middelbare school wordt pas betreden als ze tenminste een beetje gewend zijn aan de veranderingen in hun eigen lijf”. Een verrassende invalshoek.
Ron Kamp verzucht ‘als dat zittenblijven erg populair gaat worden, moet je straks 2 x blijven zitten om uit te blinken!’. Hahaha, mooie vondst.
Pragmatisch kijkt Inge naar dit nieuwsfeit: “goed voor de werkgelegenheid van leerkrachten, huiswerkbegeleiders, rapportprinters en rode-pennen-makers!”
Kortom. Als we zittenblijven als `de bedoeling` zien, dan kun je zeggen dat het eigenlijk nodig is in de ontwikkeling van een kind om ergens in je groei een pas op de plaats te maken.
Voor de ene is dat al in groep 1 of 2 (hij is nog niet toe aan groep 3), en voor de ander is dat punt gekomen in groep 7 (zij is nog te speels voor groep 8). Al met al is Nederland goed bezig: kennelijk zit ons onderwijs zó goed in elkaar dat we genoeg aandacht hebben voor de individuele leerling om te kijken naar het hele kind en niet alleen naar leerprestaties, en dat we de moed hebben om een kind de rust en de `lucht` te geven om zich te ontwikkelen op zijn of haar eigen tempo.
Chapeau voor Nederland!
Als het aan de omdenkers ligt, wordt het zittenblijven vandaag nog uit de hoek van ‘mislukken, falen, wanpresteren’ gehaald en overgeheveld naar de hoek ‘levenslessen, zelfvertrouwen, voorbeeldfunctie’.
Laura Koppenberg
maart 2012
Alle genoemde mensen zijn lid van de groep van 150 omdenkers (#clubvan150), die dagelijks het nieuws omdenken en ons tippen over omgedachte nieuwsberichten. Lees er hier meer over.