Ongeveer drie jaar geleden was ik dagvoorzitter bij een inspirerende bijeenkomst van de GGzE (een instelling voor geestelijke gezondheidszorg). Allerlei medewerkers presenteerden daar hun ideeën over de verbetering van zorg. De onbetwiste winnaar was het idee van John Swaneveld, een medewerker van de afdeling voor spoedeisende psychiatrie. Hij werkt met zeer verwarde en vaak ook agressieve cliënten. Het komt voor dat er wel zes medewerkers nodig zijn om 1 patiënt in bedwang te houden. Soms is er geen andere mogelijkheid dan iemand in een separeercel te zetten.
Het zat John niet lekker. Zijn organisatie pretendeert mensgericht te zijn, maar met zijn zessen bovenop iemand gaan zetten en deze persoon vervolgens in een kaal hok opsluiten heeft daar weinig mee te maken. En dus bedacht John, samen met een collega, een briljant plan.
Stelt u zich de situatie voor: een agressieve patiënt waarvan alle stoppen zijn doorgeslagen. Potige medewerkers er letterlijk bovenop. En dan komt John binnen. Hij kijkt de patiënt in de ogen en stelt met onvervalst Brabants accent de vraag: Lusde gij een worstenbroodje?. En geloof het of niet, het overgrote deel van de patiënten smelt weg. Vergeet niet dat sommigen soms dagen niet hebben gegeten, en dat ze tot dusver alleen maar agressie hebben ontmoet. En dan biedt iemand ineens op een vriendelijke manier iets te eten aan. Het resultaat is verbluffend: het gebruik van de isoleercel is drastisch afgenomen soms staat deze zelfs weken leeg.
Bron: richardengelfriet.nl