Worst

Als meisje van een jaar of tien liep ik met mijn hond op `de zandvlakte`. Dat was een flink stuk bouwgrond dat na jaren
met rust te zijn gelaten was veranderd in een kleine wildernis. Op zeker moment merkte ik dat een man mij volgde met zijn geslachtsdeel uit zijn broek.

Ik deed alsof ik hem niet zag en alsof ik helemaal niet bang was en probeerde ondertussen de afstand tussen ons te vergroten. Dit werkte niet, hij liep op me in. Toen draaide ik me om, keek zogenaamd blij verrast en riep: "Mijn hond is dol op verse worst!". Zijn reactie? Hij
maakte meteen rechtsomkeert!


Monique Hamerslag