Mijn zoon, tweede klas Havo/VWO, had behoefte aan steun bij het leren voor zijn proefwerk wiskunde. Maar behalve dat ik niet veel op heb met wiskunde, heb ik ook alle ooit geleerde mathematische feiten vakkundig uit mijn brein gewist.
Wat nu? Ik wilde mijn zoon graag helpen, maar snapte weinig tot niets van wiskunde. Mijn gebrek aan kennis was een groot probleem. Of juist niet? Zou mijn onkunde mij ook tot voordeel kunnen strekken?
Wat als ik mijn zoon nu eens vroeg of hij mij de geleerde wiskundefeiten kon uitleggen? Lekker laagdrempelig voor hem – hij weet immers meer dan ik – en tevens een uitstekende manier om de stof te herhalen en toe te passen.
Zo gezegd zo gedaan. Na een tijdje zat hij ontspannen naast me op de bank; hij kende en snapte de stof. En ik ook. Voor zo lang het duurt.
Esther de Graaf
13 november 2011