Vroeg uit de veren

Het Pinksterweekend wilden we lekker gaan wandelen met ons neefje (8) en nichtje (10) en de hond. De kinderen sliepen bij ons, zodat we vroeg konden opstaan. Hoe meer tijd, hoe beter: dan konden we tussendoor wat rustpauzes inlassen en zou het een relaxed dagje worden. Het plan was om half 7 op te staan. Erg vroeg, maar voor een goed doel.

Ik gaf de kinderen mijn kleurrijke Swatch horloge. Ze konden immers klokkijken, dus dat zou wel goedkomen. Daar had ik alle vertrouwen in.

Het werd een onrustige nacht. Buiten was het lawaaiig en de hond blafte. Desondanks sliep ik als een roos. Totdat….de kinderen ons met veel tamtam kwamen wekken. Wat bleek? Het was al 7:15 uur! Oef, toch verslapen. Gauw stonden we op, kleedden ons aan en gingen ontbijten.

Toen ik m’n horloge terugkreeg van de kinderen, keek ik naar de tijd. Huh? Het was…tien voor zes! Mijn neefje had zich vergist in de tijd vanwege mijn ‘moeilijke’ horloge. We waren niet om 7:15 uur gewekt maar om 5:15 uur…

Doordat m’n neefje de tijd niet goed had kunnen aflezen waren we, onbedoeld, éxtra vroeg opgestaan. Vervelend? Welnee! We begonnen ruim op tijd aan onze wandeling, waren de warmte voor en er was alle tijd om ook nog lekker een partijtje te zwemmen.

Leve de vergissing!


Agatha Hielkema
Mei 2012