Ali Campbell was een 17-jarige werkloze jongen in Birmingham, Engeland. In de tijd dat Ali werkloos was, we hebben het over eind jaren 70, moest elke werkloze een zogenaamd unemployment benefit formulier invullen bij het gehate DHSS, the Department of Health and Social Security, om een uitkering aan te vragen. De formulieren hadden een nummer, afhankelijk van de achtergrond van de invuller en het soort uitkering. Campbells uitkering bedroef 7 pond 90 per week. Zijn formulier had het nummer 40.
Niet veel later raakte Ali Campbell betrokken bij een gevecht in een kroeg. Hij kreeg een schadevergoeding, waarvan hij een drumstel kocht. Van het geld dat overbleef, kocht hij instrumenten voor een aantal van zijn vrienden, die eveneens bij de DHSS van een uitkering moesten zien rond te komen. Hun doel? Een professionele band te formeren, waarmee zij ooit op eigen benen zouden kunnen staan.
Lukte dat? Dat kan je wel zeggen. In de ruim 25 jaar van hun bestaan heeft de band wereldwijd meerdere nummer 1 hits gehad, zijn er miljoenen van hun albums verkocht en staan maar liefst zes van hun nummer in de Nederlandse Top 2000 aller tijden. De naam van de band? Je raadt het al, een geuzennaam gebaseerd op het bewuste DHSS-formulier: UB40.
Berthold Gunster