Tranen

Onlangs stond ik in de rij bij de kassa van een supermarkt. Achter me een peuter in een buggy, die keihard aan het huilen was. Elders in de supermarkt was een ander kindje net zo overstuur aan het brullen. De hele supermarkt leek gevuld met geschreeuw. Normaal gesproken zou het me ernstig irriteren. Dit keer echter niet. Ik zag een ongekende mogelijkheid het eerder geleerde in de praktijk te brengen. Zou ik ook déze situatie kunnen ontregelen?

Nadat ik met een snelle blik de vader had afgetast, besloot ik het jongetje aan te moedigen. "Doe je mee met een huilwedstrijd? Ik weet zeker dat je kan winnen. Harder!" Verbaasd hield hij op. "Nee”, vervolgde ik, “niet ophouden, zo ga je niet winnen, jij moet hárder huilen dan dat andere kindje." Doodmoe en roodbehuild keek hij me aan. Een laatste traan biggelde naar beneden. In stilte snifte hij nog wat na.

En vader? Hoe reageerde hij?
Vader bedankte me vriendelijk.

 
Ineke van den Berg
11 september 2011


Om te weten wat Ineke bedoelt met `het eerder geleerde`:
lees het verhaal Tram.