De Nederlandse kunstenares Tinkebell werd in één klap beroemd toen ze haar depressieve kat eigenhandig uit zijn lijden verloste en verwerkte tot tas. Tinkebell wilde daarmee onder meer de hypocrisie van mensen ten aanzien van dieren aan de kaak stellen.
Waarom wel leren schoenen dragen van een onbekende koe, maar geen tas van je eigen kat? Dat was één van de vragen die de kunstenaar wilde opwerpen en waarmee ze niet alleen een mediahype, maar ook een ware volkswoede ontketende. Want het grote publiek nam haar het kritische project niet in dank af en riep Tinkebell uit tot ‘sadistische moordenaar’. Ze ontving een stortvloed aan hate mail waar de honden geen brood van lusten – en zelfs regelrechte doodsbedreigingen. ‘Smerige hoer, fuck your family & fuck you, ze moesten van jou ook een tas maken,’ zijn nog maar de mildere mailtjes.
Maar hoe heftig sommige reacties ook waren, Tinkebell liet zich niet uit het veld slaan. Integendeel, ze gebruikte de vele haatmails voor een nieuw kunstproject. Samen met kunstenares Coralie Vogelaar verzamelde ze alle berichten, die gebundeld werden in het boek My Dearest Tinkebell (2009). Bovendien deden ze online research naar de mensen die haatmail hadden gestuurd. De gegevens die ze op internet vonden – blogs, foto’s, namen, adressen – publiceerden ze eveneens in het boek. My Dearest Tinkebell is een schokkend kijkje in de zieke geest van zich anoniem wanende haatmailers en daarmee opnieuw een spraakmakend project.
Bekijk het werk van Tinkebell.
Pam van der Veen
23 januari 2012