Ik heb gewerkt op een openbare school in Elburg, waar in de loop der jaren het aantal leerlingen dramatisch terugliep. We zochten naar het reddende plan en vroegen onszelf af welke veranderingen zich de afgelopen jaren in de samenleving hebben afgespeeld en hoe we daar als school ons voordeel mee zouden kunnen doen.
We realiseerden ons dat ouders het drukker en drukker hadden gekregen. En die ontwikkeling (zo verwachtten we) zou ook aanhouden. Na enig nadenken konden we eigelijk maar één echt goed idee bedenken: thuiswerkvrij onderwijs. Hoe zou het zijn als leerlingen nooit meer huiswerk mee naar huis hoefden te nemen? Het was een hele stap, maar we besloten het radicaal van het ene op het andere jaar voor de hele school in te voeren.
Het hele team stond er achter, het was immers de dood of de gladiolen. Het bleek van het begin af aan een gouden greep. We kregen vanuit de wijde omtrek, van Biddinghuizen en Epe tot Zwolle, Kampen en Harderwijk aan toe, veel meer aanmeldingen. En niet alleen in klas 1. De eerste jaren verdubbelde de instroom bijna elk jaar en, misschien nog wel belangrijker, het percentage geslaagden was de eerste drie jaar maar liefst 100%.
Blijkbaar werd er dus ook beter geleerd. Dit hoge slagingspercentage had op zijn beurt weer een grote aantrekkingskracht op ouders om voor onze school te kiezen en zo kon de school een succesvolle doorstart maken. Ik weet zeker dat dat zonder het concept van de thuiswerkvrije school niet gelukt zou zijn.
Herberd Prinsen
Ja, maar ik ben wel leraar