Bij een opdracht vaar een ministerie, waar ik als dagvoorzitter voor zou werken, kwam tijdens een bespreking een man binnenlopen, die zich even later voorstelde als eigenaar van het bureau dat de bijeenkomst organiseerde.
Mogelijk had hij een issue met (jonge) vrouwen, want zijn eerste tekst in mijn richting was: "Zo zo, mevrouw. Dus u had men als dagvoorzitter aangewezen? Vertel eens, op grond van welke expertise denkt u deze bijeenkomst te kunnen leiden?"
Even was ik uit het lood geslagen, daarna antwoordde ik: "Nou meneer, ik moet zeggen, tot voor kort had ik nog wel vertrouwen in mijn opdrachtgevers, maar nu ik zie dat ze uw bureau blijkbaar hebben uitgekozen om de bijeenkomst te organiseren, begin ik ernstig te twijfelen aan het niveau van het geheel."
Wat was het effect? De man schoot in de lach, we werkten verder prettig samen en daarna werd hij een van mijn grootste opdrachtgevers.
Overigens, niet veel later kwamen we bij een vervolgklus op exact hetzelfde moment de parkeerplaats op rijden in exact dezelfde donkerblauwe Saab 9-3. Zelfs de leren bekleding was identiek. Bizar.
Bron bij redactie bekend
Omdenken in relaties, 2011