Stuivertje wisselen

Een leraar maatschappijleer in Amerika wilde zijn vak spannender maken voor zijn leerlingen. Hoe kon hij op een leuke manier zijn leerlingen interesseren voor de manier waarop de Amerikaanse politiek in elkaar zit? Dus wat deed hij? Hij ontwikkelde een game, een computerspel, om zijn leerlingen op een spannende manier met de politiek kennis te laten maken. Was zijn opzet succesvol? Jazeker wel. Meer dan dat, zelfs.

Zijn spel bleek als spel zo goed te zijn, dat het al snel ook buiten de school gespeeld werd. Niet alleen door jongeren, maar ook door volwassenen. Binnen de kortste keren ontstonden er allerlei fora op internet waarop uitgebreid ‘cheats, tips and trics’ werden besproken. Wat was het bijkomstige effect? Dat mensen die in eerste instantie helemaal niet geïnteresseerd waren in politiek, mensen zelfs van buiten de school, om het spel goed te kunnen spelen als vanzelf een enorme dosis Amerikaanse maatschappijleer tot zich namen. Niet omdat ze het moesten leren, maar omdat ze het wilden leren, om het spel goed te kunnen spelen. Kortom, het leren was een autonoom proces geworden, dat ook zonder de fysieke aanwezigheid van de leraar door kon gaan.

Ter toelichting. De poging van de maatschappijleraar het leren op deze manier aantrekkelijk te maken, is een perfect voorbeeld van de tactiek van het ‘stuivertje wisselen’: je kunt soms je doel bereiken door doel en middel met elkaar van plaats te laten wisselen.


Berthold Gunster
Zie hier voor een discussie op het forum of een screenshot van het spel.
januari 2011