Spinazie

Zoals bijna alle kinderen lustten onze kinderen uiteraard geen groente, maar wel pannenkoeken. Dus wat doe je als verantwoorde ouder? Je geeft ze hun zin en duwt er stiekem iets gezonds in. Spinazie, bijvoorbeeld.

Samen met viergranenmeel en weinig boter is het qua gezondheid best wel een acceptabele maaltijd. Toch? De truc werkte feilloos, onze mannen werkten zonder problemen de gifgroene pannenkoeken naar binnen. Nou zou deze jonge-ouderskeukentip niet als 'omdenken' gedefinieerd zijn, als het verhaal hier geëindigd was. Het mo­ment van omdenken ontstond namelijk pas enige jaren later. Op een dag stonden er een keer gewone pannenkoeken op tafel. Bah. Dat kenden de heren niet. Kwamen er ook nog normale?

Het aardige van het voorbeeld met de pannenkoeken is dat het zo mooi weergeeft hoe complex de werkelijkheid beweegt. Want het is niet zo dat wij door spinazie toe te voegen het pro­bleem omdachten, pas nadat ze van onze kinderen de voorkeur kregen was er sprake van een omgedachte situatie.

Dit omdenkverhaal is ook te vinden in Berthold Gunsters boek Huh?! – de techniek van het omdenken.