Slapen in de kleren van morgen
Stel je voor. Het is vroeg. De wekker gaat. Jij bent absoluut geen ochtendmens. Het liefst heb je tot een uur of tien niemand om je heen zodat je in alle rust je koffie kunt drinken terwijl je heel langzaam het land der levenden weer betreedt. Maar helaas is dat een soort utopie. Er moet 's ochtends namelijk van alles. Opstaan, douchen, de kinderen uit bed krijgen, ontbijt maken, spullen pakken, zorgen dat iedereen z'n ontbijt ook daadwerkelijk opeet, de kinderen aankleden...
Strijd en driftbuien
Bij dat laatste ging het op een gegeven moment in het huishouden van Fleur helemaal mis. Haar oudste dochtertje heeft zo'n sterke mening over welke kleren ze wel en welke ze niet aan wil, dat dit iedere ochtend stress en strijd opleverde. Fleur schrijft op haar blog Mama's Liefste:
"Dit liep zo hoog op, dat we haar op een gegeven moment met z’n tweeën moesten aankleden. Papa hield haar in de houtgreep en ik probeerde een maillot aan haar trappende benen te krijgen. Je kunt je voorstellen dat we onze dag zo niet echt goed begonnen. Ons eigen ochtendhumeur hielp hier niet bij…"
Verlangen
Wat doe je dan? Je zit met een probleem - het aankleden van mijn dochter levert iedere ochtend strijd op - en jouw oplossing - met dwang en strijd haar toch aankleden - is niet bevredigend omdat je op die manier iedere dag gestrest en gefrustreerd begint. In dit soort situaties helpt het vaak om naar je verlangen te kijken in plaats van naar je verwachting. De verwachting van Fleur was dat ze haar dochter 's ochtends het liefst zonder problemen aan moet kunnen kleden. Maar toen ze keek naar haar verlangen bleek dat ze eigenlijk twee dingen wilde: dat haar dochter 's ochtend kleren aan heeft èn dat iedereen 's ochtends blij en minder gestrest is. Ze vond een creatieve oplossing om dat te bereiken.
Iedereen blij en dat is een stuk belangrijker.
Naar bed in schone kleren
Fleur schrijft: "Na een zoveelste gevecht in de ochtend, bedacht ik dat het zo niet langer meer kon. Natuurlijk hadden we al verschillende dingen uitgeprobeerd, zoals de kleren ’s avonds samen uitzoeken en alles klaar leggen. Helaas was ze zich dan in de ochtend bedacht en werd het alsnog een strijd. Op een gegeven moment was ik de was aan het opvouwen en legde ik een pyjamabroek van haar per ongeluk op de stapel leggings. Ik bedacht me toen dat er eigenlijk maar weinig verschil zit tussen die broeken. En een jurkje a la Petit Louie eigenlijk ook niet zo verschilde met haar nachtjaponnen. De volgende avond kozen we een legging uit en een mooie jurk en gingen slapen. De volgende ochtend was er geen vuiltje aan de lucht. Geen strijd meer met aankleden, alleen nog sokken en schoenen en klaar! Op sommige dagen sliep ze in een legging en t-shirt en hoefde alleen de rok nog aan. In de winter was het een maillot en had ze dus ook geen koude voeten meer. Tot op de dag van vandaag doet ze dat nog steeds. ’s Avonds schoon ondergoed en kleren aan en ’s ochtends bijna meteen klaar voor school."
Je eerste reactie is misschien dat je dit gek vindt. Of vies. Het is niet zoals het hoort. Slapen doe je niet in schone kleren en aankleden doe je 's ochtends. Maar zolang Fleur zich vasthield aan die verwachtingen, kwam ze niet tot een fijne oplossing. Door dat-wat-hoort los te laten, kwam ze op dit idee en het bleek voor haar gezin de perfecte oplossing. Of zoals Fleur het zelf mooi verwoord: "Iedereen blij en dat is een stuk belangrijker."
Lees haar hele verhaal hier.
Wil je trouwens meer weten over het verschil tussen verwachting en verlangen? Dat kan! In onze e-learning module 'De basis van Omdenken' vertellen we er meer over.
