Rotbroertje

Een pleegmoeder heeft de zorg voor een jongen van tien jaar. Naast deze pleegzoon heeft ze nog een zoontje van drie. On­danks het leeftijdsverschil van zeven jaar kunnen de jongens heel goed met elkaar overweg. Toch zegt de pleegzoon op een dag: ‘Als ik straks naar een ander gezin ga, of terug naar mijn moeder, dan is dat heel fijn, want dan heb ik geen last meer van zo’n klein rotbroertje.’

De zin snijdt de moeder door de ziel. Hoe kan haar pleegzoon zo naar doen tegen haar kind? En dat terwijl ze het zo fijn hebben samen? Toch bijt ze het puntje van haar tong af om niet geïrriteerd te reageren. Als ze die avond haar pleegzoon naar bed brengt komt ze er echter serieus op terug. ‘Ik vind het heel vervelend voor je dat jij zo’n last hebt van je broertje, misschien moeten jullie maar even een weekje niet met elkaar spelen.’

De pleegzoon kijkt haar met grote ogen aan. Dan beginnen zijn lippen te trillen en springen er spontaan tranen in zijn ogen. Hij vindt zijn pleegbroertje juist zo lief. Hij heeft zo’n spijt van wat hij gezegd heeft. Mogen ze morgen als­jeblieft weer samen spelen?

Dit verhaal is ook te vinden in Bertholds boek ‘Huh?! De techniek van het Omdenken‘.