Gerard werd door veel docenten bestempeld als een bemoeial. Tijdens de eerste voortgangsvergadering van het jaar werd er bij de naam Gerard volop gezucht. "Een zeurpiet," mopperde de een. "Hij weet het altijd beter," vulde een ander aan. Ik besloot van deze minpunten een kwaliteit te maken.
De volgende dag heb ik met Gerard en de klas afgesproken dat Gerard voortaan het woord zou nemen als er problemen waren. "Ik vind het niet handig dat jullie allemaal afzonderlijk of tegelijk gaan mopperen bij een docent. Als er problemen zijn met een docent, bijvoorbeeld als hij jullie proefwerken niet snel genoeg nakijkt, dan spreekt Gerard de docent er op aan. Hij kan dat goed, laten we het hem dan ook laten doen."
Gerard voelde zich gevleid en nam zijn taak zeer serieus. Tot mijn grote vreugde pakte het bijzonder goed uit. Gerard bemiddelde als een echte vakman. Zijn grootste succes? Ik vergeet nooit hoe hij zorgde dat de lessen bij een invalster na enkele stroeve weken uiteindelijk toch goed gingen lopen. Gerard was niet alleen doorgeefluik voor klachten, hij zorgde voor tweerichtingsverkeer. Gerard vroeg aan zijn klasgenoten om de invalster ruimte te geven om de lessen goed te laten verlopen. Aan de invalster vroeg hij of ze wilde proberen om wat minder extreem te reageren op problemen.
Tijdens de tweede voortgangsvergadering was het team opnieuw uitgesproken over Gerard. "Van zulke leerlingen wil je er wel dertig in je klas" en "wat is dat een aardige jongen geworden."
Mentor Havo 4
Ja, maar ik ben wel leraar