Michael Chang

Michael Chang speelde in 1989 op zeventienjarige leeftijd op Roland Garros in de achtste finale tegen Ivan Lendl. De partij was onge­meen spannend. Er kwam een vijfde en beslissende set. Chang was het echter niet gewend vijf sets te spelen. Hij kreeg kramp. Het zag ernaar uit dat Lendl de partij eenvoudig zou afmaken.

Chang was gedwongen een list te bedenken. En dat deed hij. Op een beslissend moment sloeg hij een onderhandse opslag. Mag dat? Ja. Geen probleem. Alleen is het een ongeschreven regel dat je bovenhands opslaat. De totaal ontregelde Lendl sloeg de bal zacht terug, waarop Chang eenvoudig een punt kon maken. Het was het keerpunt in de vijfde set. Chang won de wedstrijd en zou uiteindelijk zelfs de finale winnen van Stefan Edberg, de gedoodverfde favoriet.

Michael Chang schreef om twee redenen geschiedenis. Ten eerste door als jongste speler ooit de finale te winnen. Maar ten tweede, misschien nog wel belangrijker, door de manier waarop. De onderhandse opslag was te zien in alle sportprogramma’s over de hele wereld.

Berthold Gunster

Huh?! De techniek van het omdenken, pag. 219.