Meetkunde op de Pabo

Ik studeer de Pabo en ik had op school een les rekenen waarbij wij een methode moesten doorspitten op zoek naar meten en meetkundige opdrachten. Ik had hier geen zin in en besloot dus om andere dingen te doen op mijn laptop. Na een paar keer te zijn langsgelopen besloot mijn docent om mij erop aan te spreken.

Ze zei dat ze erg veel moeite had gedaan om een werkboek voor ons in elkaar te zetten en dat ze dat nu dus voor niks had gedaan. Daarop zei ik tegen haar dat ze dat werk niet voor niks gedaan had, omdat de andere studenten er wél mee aan het werk waren. Er viel even een stilte en de docent kwam met een nieuwe oplossing. Ze zei tegen mij dat ze verwachtte dat ik aan het einde van de les met informatie kwam over meten en meetkunde in groep 3. Hoe ik dat wilde doen mocht ik zelf weten. Ik mocht alsnog haar boekje gaan maken of ik mocht mijn laptop gebruiken om zelf aan de gang te gaan. Dat leek me een leuk plan. Ik ben actief aan de gang gegaan met het opzoeken van informatie en ik heb dit samengevat. Op dat moment had ik het nog niet door, maar later besefte ik mij dat het een goed staaltje omdenken was van de docent. De conclusie: door mijn wens te respecteren op mijn eigen manier aan het werk te gaan heeft zij bereikt dat ik toch met de leerstof aan de gang ging. Ik heb op mijn beurt veel plezier aan de opdracht beleefd en heb de stof even goed kunnen verwerken.