Het vliegveld in Houston was druk bezig met innovatie, dachten ze. De tijd die ze nodig hadden om bagage van inkomende vluchten naar de bagagebanden te krijgen, wisten ze met extra personeel terug te brengen naar slechts negen minuten. Toch bleven de klachten over de lange wachttijd maar komen.
Passagiers bereikten de bagageband al na één minuut lopen.
Nu kun je harder gaan werken om die negen minuten omlaag te krijgen, wachtmuziek opzetten, extra vriendelijk doen, wat dan ook. Ze kozen ervoor om iets heel anders te doen. Laat die passagiers maar wat verder lopen. Want wat bleek? Passagiers bereikten de bagageband al na één minuut lopen. Dan sta je dus nog acht lange minuten stil, wachtend bij de band, na uren stilzitten in het vliegtuig. Verplaats de aankomstgate naar het verst mogelijke punt van de bagagebanden en laat de passagiers lekker acht minuutjes lopen. De benen zijn weer gestrekt en in hun ervaring zijn de koffers er meteen bij aankomst.
En de klachten? Die zijn verdwenen.
Dit verhaal past bij omdenken, de strategie van het terugdenken. Want alleen maar harder werken om een doel te bereiken werkt lang niet altijd. Zoek liever goed naar het échte probleem, misschien is een oplossing allang voorhanden. En blijkt die op het oog vreemde oplossing veel beter te werken. Wil je meer weten over de strategieën van het omdenken? Lees dan Huh!? - De techniek van het omdenken.