Knippen

Voorafgaand aan een eetafspraak bij vrienden, wilde ik mijn dochters haar gaan knippen. Maar zij had daar geen zin in en protesteerde heftig. Ik voorzag een drama, vooral ook vanwege de tijdsdruk. Ik wist, dat als ik haar zou aanspreken als kind, zij alleen maar meer weerstand zou vertonen. En dus besloot ik het over een andere boeg te gooien: ik zou haar als klant behandelen.

Het eerste wat ik deed was een kapsalon inrichten en haar iets te drinken aanbieden. ‘Wat wilt U drinken, mevrouw?’ Mijn dochter ging onmiddellijk mee in het spel, bestelde een drankje en nam plaats op de stoel. Ik vroeg haar, zoals een kapster dat doet, welk kapsel ze wilde, we overlegden even en ik ging aan het werk. Tijdens het knippen viel ze wel even uit haar rol – “mamma, mag ik straks assistent zijn?" Natuurlijk mocht dat – maar daarna vervolgden we ons spel. Zij als klant, ik als kapster.

Toen ze klaar was, transformeerde ze van klant in assistent, kregen achtereenvolgens haar papa en haar zusje een drankje aangeboden, werden ze naar de stoel geleid, kregen een spiegel voor zich en een kapje om en de haren werden van de vloer geveegd. Al die tijd was mijn dochter de voorbeeldige assistente, ik de kapster en de andere huisgenoten voorbeeldige klanten. We waren ruim een uur te laat op onze eetafspraak, maar wel allemaal vlot gekapt en in een goed humeur.