Een gescheiden man, vader van twee kinderen, had met zijn ex-vrouw een gespannen relatie. Er was wel een bezoekregeling, de vader mocht zijn kinderen eens in de twee weken een weekend op bezoek hebben, maar dat ging met voortdurend gedoe gepaard.
De oudste zoon zat op voetballen en aangezien vader actief bij de voetbalclub betrokken was, zag hij zijn zoon ook in de tussenliggende weken. Dat ging prima, tot vader het idee kreeg dat zijn zoon hem op de voetbalclub leek te ontlopen.
De vader sprak zijn zoon daar tijdens het volgende bezoek op aan. Was er iets? Na enig aarzelen vertelde de zoon dat zijn moeder hem verboden had in de tussenliggende weken op de voetbalclub met zijn vader te praten. Het was volgens moeder in strijd met de bezoekregeling dat hij in die week contact had met zijn vader. En dus durfde hij zijn vader niet meer te groeten. Vandaar.
De eerste neiging van de vader was om woedend de telefoon pakken. Hoe zijn ex-vrouw het in haar hoofd haalde. Hij bleef echter rustig. ‘Ik begrijp dat het voor je moeder na de scheiding heel moeilijk is. Dat is het voor mij ook. Ik vind het prima dat je me niet groet. Ik zal je met rust laten en je een knipoog geven. Jij en ik weten dat die knipoog betekent, hoe moeilijk dat ook is, dat je zowel van je moeder als je vader houdt.’
Berthold Gunster
Huh?! De techniek van het omdenken
A.W. Bruna Uitgeverij, 2008