Op vakantie in de Verenigde Staten belanden mijn vriend en ik op een gegeven moment in Seattle. In alle reisgidsen staat dat, ondanks de vele toeristen, een bezoekje aan Pike Place Market echt wel de moeite waard is. Maar na een paar minuten schuifelend door de mensenmenigte zijn we de historische markt al zat en proberen we via een paar trappen en smalle straatjes weer naar buiten te komen. We slaan de hoek om en zijn absoluut niet voorbereid op de smerige steeg waar we vervolgens in beland zijn.
We staan in Post Alley, bekend van The Market Theatre Gum Wall. Overal waar we kijken zien we kauwgom. Op alle muren, op de pijpleidingen, op de grond. Gadverdamme. En overal waar we kijken zien we mensen. Toeristen, net als wij. Druk kauwgom kauwend zodat ze ook een stukje achter kunnen laten op deze immens populaire toeristische trekpleister. We gruwelen bij het idee om de muur of de kauwgom aan te moeten raken, maar maken wel een heleboel foto's van dit weerzinwekkende maar ook intrigerende fenomeen.
Het ontstaan van deze Gum Wall is een mooi verhaal en sterk staaltje importeren. Het begon ongeveer in 1993 toen het theatergezelschap Unexpected Productions nog in het Market Theatre gevestigd was. Bezoekers plakten toen kauwgom op de muur terwijl ze in de rij stonden voor de kassa van het theater. Ambtenaren vonden het maar onhygiënisch en totaal niet passen bij de uitstraling van Pike Place Market. Dus maakten medewerkers van het theater de muren in de jaren 90 twee keer helemaal schoon, maar het had weinig zin. De kauwgom kwam steeds weer terug. Dus in 1999 veranderden de ambtenaren van mening. Ze besloten de kauwgommuur te gaan zien als een attractie voor toeristen. Ze stopten met vechten tegen de kauwgom maar moedigden de plakkers juist aan. Want hoe meer kauwgom, hoe meer toeristen!
Inmiddels wordt de steeg dus drukbezocht door toeristen. Zoals je op de foto's kunt zien worden er veelvuldig selfies gemaakt, maken mensen letters en woorden van hun kauwgom en plakken anderen visitekaartjes en polaroidfoto's op de muur. Soms zijn er ook ware kunstwerken te vinden. We hoorden mensen vertellen over De Schreeuw van Edvard Munch, maar die konden we helaas niet vinden. Wel zagen we mensen wedstrijdjes houden wie de kauwgom met een enorme aanloop en flinke sprong het hoogst op de muur krijgt. En het is zelfs een geliefde plek voor trouwfoto's!