Harde knallen

Honden zijn vaak erg bang voor vuurwerk. Dus toen we een nieuw hondje kregen, bedacht ik een manier om hem aan harde knallen te laten wennen. En hielp ik en passant mijn dochter van haar angst voor onweer af.

We hebben thuis een laserlampje waar de hond dol op is. Als je ermee schijnt, vliegt en springt hij door de hele kamer om het lichtje te vangen. Dat gegeven koppelde ik aan de eerste vuurwerkknallen. Een knal? Dan stak ik het lichtje aan, zodat de hond kon spelen. Nog een knal? En daar was het lichtje weer. Al snel ging het beest zelf op zoek naar het lampje zodra hij een knal hoorde.

Dat gebeurde helaas ook tijdens onweer. Een donderslag... en het hondje ging zoeken naar het licht. Ja, dat werd wat lastiger. Ik moest constant zorgen dat ik het lampje bij de hand had. En vooral niet vergeten even snel te schijnen als er gedonder klonk.

Nu is mijn dochter, die geestelijk licht beperkt is, als de dood voor onweer. Alleen al als ze leest dat er mogelijk een onweersbui komt, wordt ze erg nerveus, slaapt ze slecht en eet ze weinig. Is de donder en bliksem dan daadwerkelijk gekomen, dan is zij vanaf de eerste knal meteen dicht in mijn buurt. Midden in de nacht of overdag – ze is nauwelijks van het onweer af te leiden.

Totdat... ik die twee dingen combineerde. Ik gaf mijn dochter het lichtje voor de hond in beheer, met de instructie juist heel goed op het onweer te letten. Ze mag met het lampje schijnen als er echt een knal is; bij alleen een bliksemflits moet het uitblijven.

Het resultaat: mijn dochter loopt de hele dag met het lichtje rond, ze let minutieus op bij onweer en laat de hond rennen bij iedere donderslag. Ze vindt de knallen niet meer eng, maar heeft er juist veel plezier in! En ik hoef niet meer voortdurend dat lampje bij de hand te houden.


Margriet van der Heijden
maart 2012