Jaren geleden werkte ik op een jongensinternaat. In de leefgroep van jongens van 14 - 16 jaar was de gewoonte ontstaan om elkaar erin te luizen. Iemand werd door de groep uitgedaagd om iets te doen wat niet mocht en als die persoon onder de groepsdruk bezweek en betrapt werd, volgde er straf. Vroeger naar bed, extra corvee.Dat soort dingen. Een nogal vermoeiend patroon.
Als groepsleiders spraken we hierover. Hoe hier mee om te gaan? We besloten om dit patroon te doorbreken door simpelweg geen straffen meer uit te delen. Als iemand wat had uitgespookt kon hij een `verbale terechtwijzing` krijgen, maar we zouden consequent geen straf meer geven. Uiteraard was de afspraak dat alle groepsleiders zich aan deze afspraak zouden houden, anders zou het natuurlijk niet werken.
Aldus geschiedde. Het resultaat? De gewoonte van het elkaar `erin te luizen` verdween vrijwel onmiddellijk. Zonder straf ging de lol er snel af.
Nico Pakvis