zakelijk

Omdenken bij jouw organisatie? Dat kan!

Boek ons

Goocheltouw

07-08-2013
1205367894

In het eerste jaar van mijn loopbaan als onderwijzer begon ik met wat toen heette een eerste klas. In het midden van dat jaar kwam er een nieuwe jongen bij ons op school. Hij heette Johan, was zes jaar en zijn ouders waren plotseling gescheiden.

Samen met zijn moeder en zijn jongere broertje was hij verhuisd van Eindhoven naar Zwolle. Johan maakte van het begin af aan een schichtige indruk en alhoewel ik zijn moeder niet te spreken kreeg, was al snel duidelijk dat het met haar niet allemaal koek en ei was. Uiteraard probeerde ik een goede meester voor hem te zijn en besteedde ik veel tijd en aandacht aan hem. Zo nam ik hem af en toe eens mee de stad in om een boodschap te doen, leerde ik hem na schooltijd samen met wat grotere kinderen fietsen, kortom, er groeide een hechte band tussen hem en mij. Hij kwam steeds vrolijker op school.

Halverwege dat jaar kwam er het plotselinge bericht dat vader en moeder weer bij elkaar waren. Johan zou met moeder teruggaan naar Eindhoven en uit alles was op te maken dat hij daar geen zin in had. Ook ik vond het verschrikkelijk, maar moest me net als hem neerleggen bij het onvermijdelijke. Ik besloot hem iets te geven als een symbool van de band die wij hadden. Ik gaf hem een doos met daarin een goocheltruc. Het was een touw met een schaar. Met de truc kon je een touw doorknippen en dan even later, simsalabim, was het touw nog gewoon heel. "Dit touw is een teken van onze vriendschap," zei ik tegen hem, "ook allijkt het alsof de band is doorgeknipt, hij zal altijd blijven bestaan."

Met tranen in de ogen namen we die dag afscheid van elkaar. Het afscheid nemen van kinderen is een onvermijdelijk deel van het onderwijzersvak en ook na Johan kwam het vaker voor. Ik ben er in de loop der jaren zo veel waarde aan gaan hechten. Ik maakte er ook altijd een bijzondere gelegenheid van), dat mijn collega`s mij de bijnaam Aadje Adieu gaven. Voor mij is het eigenlijk net als met een begrafenis: de aanleiding is droevig, maar dat neemt niet weg dat je er iets waardevols en bijzonders van kunt maken.


Voormalig docent, medewerker ministerie
Ja, maar ik ben wel leraar

07-08-2013
Omdenken bij jouw organisatie?
Dat kan!
Bekijk de mogelijkheden