Een kunstbeen is voor de gewone Thai niet te betalen. Als je 2 dollar per dag verdient, kun je je nu eenmaal geen prothese van 10.000 dollar veroorloven. Dr. Jivacate en de Prostheses Foundation of Thailand verzonnen er iets op.
Een kunstbeen is vooral zo kostbaar vanwege het titanium dat erin wordt verwerkt. Verder moeten er dure technici worden ingehuurd om de prothese te maken. Daar komt nog bij dat een Thai iets anders nodig heeft dan pak m beet een Amerikaan. Hij moet op blote voeten kunnen lopen, met gekruiste benen zitten, hurken en in natte velden werken. Dat maakt een prothese voor een Thai nog duurder dan ie al is.
Dr. Therdchai Jivacate stond voor een lastig probleem: hoe maak je voor minder geld een ingewikkelder kunstbeen? In plaats van titanium te gebruiken, zocht hij de oplossing in lege plastic yoghurtflessen. Afval dus. Extreem goedkoop materiaal, dat daarentegen wel lichtgewicht, duurzaam en comfortabel is. Daarmee had Jivacate één van de twee grootste kostenposten tot praktisch nul gereduceerd.
De andere kostenpost, die van de dure technici, wist hij ook terug te brengen. Hij huurde geen professionele vaklieden in, maar is een trainingsprogramma gestart voor mensen die zelf een been moeten missen en die belangstelling hadden voor het productieproces. Jivacate schakelt hen bij het passen van de protheses en bij de rehabilitatie van nieuwe patiënten. Daarmee slaat hij, naast kostenvermindering, vele vliegen in één klap. Hij creëert banen voor de allerarmsten. De technici doen hun werk met passie, omdat ze uit eigen ervaring weten hoe belangrijk een prothese is en zelf baat hebben bij het product. Zij kunnen andere patiënten makkelijk overtuigen van het nut ervan, wat de vraag naar protheses doet toenemen. Bovendien begrijpen zij de feedback van klanten beter dan wie ook en kunnen ze dus snel verbeteringen doorvoeren.
Omdat patiënten in afgelegen gebieden niet naar klinieken in de stad kunnen komen, heeft de Prostheses Foundation van Jivacate mobiele klinieken in het leven geroepen, alsmede ateliers op het platteland. Tussen 1992 en 2011 zijn er zo al 16.000 mensen van een kunstbeen voorzien. Met 864 patiënten in dertien dagen haalde de Foundation onlangs zelfs het Guinness Book of Records.
April 2012
Harvard Business Review
Met dank aan Fred Schenk voor de tip.