Als één van de medewerkers bediening verdien ik mijn geld in een hotel. Zoals in de horeca gebruikelijk is, worden de fooien tussen mijn collega’s en mij verdeeld. Behalve als mijn baas aanwezig is...
Bij het afrekenen laten we de fooi meestal in de kassalade zitten. Aan het einde van een dienst maken we de kassa op en houden de fooi apart. Bij een kastekort wordt de fooi automatisch ‘ingehouden’. Een goede regeling voor mijn baas, zou ik zeggen. Maar wat gebeurt er als de eigenaar zélf aan het einde van een dienst de dagafrekening maakt? Juist, dan verdwijnt alles dat ‘teveel’ in de kassa zit (fooi dus!) in zijn eigen zak.
Onlangs was er een groep Engelsen in het hotel. Ze dronken veel en lieten goede fooien achter. Door de drukte achter de bar was er geen tijd om die apart te houden. En omdat de eigenaar die avond ook aanwezig was, zag ik de bui al hangen. Dus wat deed ik? Ik rekende uit wat de fooi die avond ongeveer zou kunnen zijn, dit bedrag maal twee haalde ik uit de kassa en stopte ik in de fooienpot. Resultaat: een tekort bij de dagafrekening.
Wat gebeurde er? Juist, het tekort werd uit de fooienpot gehaald. Maar de fooienpot zélf bleef gespaard. Uiteraard brengen we sindsdien het geleerde consequent in de praktijk. We hebben het omgekeerd. Nu zijn er dagelijks 'tekorten', die keurig worden aangevuld vanuit de fooienpot, maar verdwijnt er geen fooi meer in verkeerde zakken.
Niek R
3 oktober 2011