Paranoïde buurman

Een goede vriend van ons had voor zijn zoon een appartement in Eindhoven gekocht in een complex met meerdere woningen. Nadat zijn zoon was ingetrokken, vertelde hij zijn vader dat er in het complex een man woonde die nogal beangstigend paranoïde gedrag vertoonde.

De aanwezigheid van deze man maakte dat er al snel sprake was van een escalerend probleem. Zo had hij voortdurend het gevoel dat hij door de zoon van mijn vriend, ‘en al die vriendin­nen die hij steeds bij zich heeft’, belachelijk werd gemaakt. Hij dacht dat zijn computer door die jongen was gehackt en dat hij op de galerij werd nagekeken.

Na een tijdje heeft mijn vriend de tele­foon gepakt en de bewoner gebeld. Nadat hij de klachten van de man had aangehoord zei hij: ‘Wat een irritant gedoe. Als het nog een keer gebeurt moet je me bellen, dit is mijn nummer. Ik flikker mijn zoon met meubels en al op straat, is hij nou hele­maal, zijn medebewoners het bloed onder de nagels vandaan halen, hoe durft ie.’

De irritatie van de bewoner verdween onmiddellijk. In plaats daarvan probeerde hij mijn vriend zo goed en kwaad als het ging te sussen. ‘Rustig maar, zo erg is het nou ook weer niet.’ Zijn zoon heeft daarna nergens meer last van gehad.