Eindelijk begrijp je me

Omspiegelen van emoties lijkt misschien een truc, maar als je het op de juiste manier doet, werkt het ontzettend goed.

Zo legde een communicatietrainer me eens voor: ‘Mijn vrouw kan nogal hysterisch reageren. Wat te doen?’ Ik vroeg: ‘Wat voel je dan op zo’n moment?’ Hij moest even nadenken. ‘Nou, ik vind het niet prettig’. ‘Oké’, zei ik, ‘onderzoek de situatie eens, kijk wat er gebeurt als je je gevoelens op dezelfde manier durft te laten zien als zij. Hij was bang dat het alleen maar erger zou worden als hij zo zou reageren.

‘Is het zo erg als dingen af en toe uit de hand lopen?’, vroeg ik. Omdat hij de situatie serieus bleef benaderen, adviseerde ik hem er eens wat luchtiger mee om te gaan. ‘Zie het vooral als een spel, een

interessant onderzoek. Kijk hoe het loopt.’

Niet veel later belde hij me op en deed verslag. ‘Een paar dagen later werd mijn vrouw opnieuw hysterisch. Mijn eerste neiging was om – zoals gewoonlijk – rustig te blijven, maar ik herinnerde me ons gesprek. Dus ik haalde adem en dacht, nou, daar gaat ie dan. Ik begon te schreeuwen en ik ontdekte, dat ik meende wat ik riep. Ik was écht pissig! Wat riep ik namelijk? ‘Om de zoveel tijd krijg jij een of andere aanval, je haalt er van alles bij, je bent niet gelukkig, het gaat niet goed met de kinderen, met ons gaat het ook niet goed. Ik ga overal serieus op in, probeer je te begrijpen en met suggesties te komen, de volgende dag denk ik, ‘nou, nu gaat mevrouw knopen doorhakken!’ En wat doe jij? Helemaal niets! Je gaat over tot de orde van de dag. Alsof er helemaal niets gebeurd is! Ik heb het er he-le-maal mee gehad.’

Zo ging ik door tot ik alles eruit gegooid had. Er viel een korte stilte. En toen riep ze in totale blijdschap uit: ‘Hè hè, al jaren probeer ik je uit te leggen hoe ik me voel, eindelijk begrijp je me!’

Berthold Gunster

Ik ben oké, jij bent een sukkel

A.W. Bruna Uitgeverij, 2011, pag. 224