De prothese van Anu

Afgelopen week deelden wij deze Canadese commercial, waarin een jongen in een rolstoel wordt uitgenodigd om mee te doen aan een spelletje basketbal. Maar tussen alle positieve reacties die we hierop kregen, zat af en toe ook een (zeer terechte) kritische noot. De commercial was natuurlijk op een prachtige manier in scène gezet. We vroegen ons af: zou dit eigenlijk wel in real-life gebeuren?

Ja, gelukkig wel

Een paar dagen na het delen van de commercial werden wij getipt over een ander filmpje, waarin Anu voor het eerst haar prothese aan haar klasgenootjes laat zien. Anu heeft een been verloren, waardoor ze nu op een metalen 'blade' rondloopt. Dat is niet iets wat je iedere dag ziet, maar ondanks dat wordt Anu in het filmpje direct omarmd wanneer ze het schoolplein oploopt. Ze kan direct weer meespelen met haar klasgenootjes en het lijkt alsof ze het wel eigenlijk wel cool vinden.

Het bewijs

Als de dingen anders zijn dan ze zouden-moeten-zijn, ervaren we vaak weerstand. Het valt ook niet mee om telkens maar nieuwe dingen te accepteren. Maar als we kijken naar hoe kinderen van nature omgaan met veranderingen, dan kunnen we daar nog veel van leren! Dit is het bewijs dat kinderen niet alleen in commercials maar óók in het echte leven vol onvoorwaardelijke liefde zitten, en daar worden we best een beetje blij van.