Gerrit Jan Hagendoorn sprong in 2001 een gat in de lucht. Zijn camping De Beerze Bulten werd dat jaar door de ANWB verkozen tot Camping van het Jaar. Niet zomaar een titel. Zijn camping was daarmee de beste van Europa. Ging Gerrit Jan nu op zijn lauweren rusten? Nee. Integendeel. Hij rechtte hij de rug, spuwde in de handen en won in 2006, 2007, 2008 en 2009, opnieuw de titel Camping van het Jaar. Was het een zegen? Nee, het was een ramp.
Waarom was heet een ramp? Simpel. Omdat de bezoekersaantallen ondanks de uitverkiezing terugliepen. Nou ja, ‘ondanks’. Zeg maar gerust ‘dankzij’. “Mensen verwachten dat bij ons alles perfect is”, zo vertelt Gerrit Jan, “maar bij ons gaat ook wel eens wat mis. En dat begrijpt de gast dan niet. Daarnaast denken ze dat we duur zijn en dat onze camping altijd vol staat. Ook dat is niet zo. Sinds de lovende kritieken kampen we dan ook met dalende bezoekersaantallen.”
Wat is het gevolg? Na zijn vijfde titel in 2009 besluit Gerrit Jan niet voor een zesde keer mee te doen aan de verkiezing. Sterker nog, hij leverde zijn titel Camping van het Jaar vrijwillig bij de ANWB in.
Berthold Gunster
September 2011
Dat eerbetoon negatief kan werken is ook te lezen in het verhaal over Restaurant In d`en Dillegaard, dat zijn zwaarbevochten Michelinster na enige tijd op eigen initiatief weer inleverde en de casus Dikke van Dam.