Brinta

Vaak werkte ik `s avonds te lang door. Zat ik tot middernacht achter de pc en zo. Vaak niet altijd even efficiënt. Mijn zoon had dat in de gaten. "Vreemd. Als  jij werkt, doe je dat gestrest, maar als je vrij bent, werk je rustig". Op grond van deze observatie vond hij een mooie manier, waarop ik een tandje terug moest doen. Terwijl ik aan het werk was, zette hij me aan het werk.

Als hij `s avonds laat, rond een uur of tien, thuiskwam van waterpolo schreeuwde hij heel hard `pap`. Dat was niet een begroeting aan mij, zijn vader, maar de opdracht dat er pap gemaakt moest worden. Ik maakte dan met groot plezier twee borden brintapap, die we samen in alle rust opaten. Mooie momenten waren dat.

Uiteraard zetten ik me daarna, zijn observatie indachtig, in alle rust nog even aan het werk. Bijna altijd met groots gemak en uiterst efficiënt de laatste loodjes afmakend, dat begrijp je wel.


Jan Ruigrok