Blufscrabble

Je kent dat wel, je speelt scrabble, je kijkt naar je plankje en daar liggen letters, waar je niets, maar dan ook helemaal niets zinnigs van kunt maken. Maar toch, als je wat schuift met klinkers en medeklinkers, komen er woorden voorbij die best wel iets zouden kunnen betekenen. `Klurting`, bijvoorbeeld. Zou zo maar een Noorse variant kunnen zijn van curling. Ja, toch!? `Ertus`, klinkt ook als iets bestaands. Deel van een tuin? ‘Schat, breng jij de koffie even naar de ertus?’ Voor wie van dit soort taalspelletjes houdt, is er een nieuw spel. Je kan het spelen met een bestaand scrabble bord. Hoe het heet? Blufscrabble.

Hoe speel je blufscrabble? In principe heel eenvoudig. Eén van de spelers legt een niet (of mogelijk) bestaand woord op het bord en houdt een zo coherent, helder mogelijk betoog over de vraag wat dat woord betekent. Is dat verhaal overtuigend? Dan keuren de andere spelers het woord goed. Meeste stemmen tellen. Degene die het woord inbrengt, mag niet stemmen. Alleen als de stemmen staken, mag de inbrenger zelf ook stemmen. Je mag je eigen woord ook afkeuren, uiteraard.

Voor de duidelijkheid. Bestaande woorden mogen bij blufscrabble natuurlijk ook gelegd worden. Dus `plakkage`, `bloedvlekkenluis`, `jovieus`, `effluerage`, `groeflatje` en `dendeng` mogen gewoon. Of denk je dat ik bluf, dat het geen bestaande woorden zijn? Ik zou zeggen, zoek het na. Al deze woorden bestaan namelijk echt. Op één na.

 
Berthold Gunster
2 augustus 2011


Met dank aan Yoeke Nagel, @tekstenmagie.
Zie haar artikel `Blufscrabble verruimt de geest`