Een van mijn zoons was solidair met een vriend, die ondanks dat hij was gewaarschuwd dat niet te doen, pontificaal lag te blowen op bed. Vervolgens heb ik de vriend s avonds laat, regen of geen regen, het huis uitgestuurd. Wat deed zoonlief echter? Hij pakte zijn spullen en besloot met zijn vriend mee te gaan.
Kletsen had geen zin. Hoewel ik een wandelend dilemma was, heb ik hen keurig uitgewuifd. Als hij wilde vertrekken, zo zei ik tegen hem, tja, dan kon ik hem toch moeilijk vastbinden.
Mijn zoon bleef een aantal weken weg en uiteraard was dat voor ons als ouders een heftige periode. Wel wisten we al gauw waar hij was, maar hebben het zo gelaten, totdat hij zich na enige tijd uit zichzelf weer bij ons meldde. Uiteraard sloten we hem liefdevol in onze armen.
Het gaat nu, een aantal jaren later, trouwens heel erg goed. Hij is volkomen op zn pootjes terecht gekomen
Bijdrage: Floris Rommerts