Voor mijn bedrijf in sierbestrating rijd ik in een bus met twee achterdeuren die allebei voorzien zijn van een ruit. Deze ruiten had ik geblindeerd tegen inkijk en ook omdat de bus er daardoor mooier uitzag.
Een tijdje geleden stapte ik uit, ik deed de deur dicht, op slot, en jawel: de sleutel zat nog in het contact. Probleem! De vraag was: hoe kwam ik met de minste schade weer in de bus? De Wegenwacht bellen? Ik was geen lid, en ter plekke lid worden kost veel geld. Nog afgezien van de tijd die ik kwijt zou zijn. Dan maar een ruit eruit. Maar welke? Voorruit of zijruit? Nee, dat zou teveel tochten tijdens het rijden. Liever een van de twee geblindeerde achterruiten dus.
Eenmaal thuis zette ik een nieuwe ruit in mijn bus, maar ik had even geen tijd om hem dicht te maken. Dus reed ik een paar dagen met één geblindeerde en één ongeblindeerde ruit rond. De open ruit bood zicht op een stuk kunstgras dat ik in de bus had opgehangen.
Een klant liet zijn oog erop vallen, en bestelde er meteen een paar strekkende meters van. En via die klant kreeg ik nog meer kunstgrasbestellingen binnen. Wat was er dus gebeurd? Dankzij een kapotte ruit verkocht ik meer producten! Wat deed ik? Natuurlijk: die ene nog geblindeerde ruit ook doorzichtig maken!
Jan de Kruif
De Kruif bestrating, Barneveld.
9 november 2011