Bang voor afwijzing
We zijn allemaal wel ergens bang voor. Voor reizen met het vliegtuig. Of spinnen. Een enge man onder je bed. Of bang om afgewezen te worden. Vroeger op het schoolplein durfde je geen verkering te vragen aan het leukste meisje van de klas. Tegenwoordig durf je geen salarisverhoging te vragen aan je baas. Een heel normaal verschijnsel, maar voor niemand leuk.
Waar ben ik bang voor?
Jason Comely had er ook last van. Deze Canadese IT er zat op een vrijdagavond in zijn eentje thuis. Zijn vrouw had hem negen maanden daarvoor verlaten voor een ander en sindsdien zat hij eenzaam binnen weg te kwijnen. Wat zit ik hier te doen? Waarom ga ik er niet op uit?, vroeg hij zich af. Waar ben ik eigenlijk bang voor? Voor afwijzing, was Jasons conclusie. Vooral van vrouwen. 'Ik sluit mezelf af voor de wereld omdat ik bang ben om afgewezen te worden.'
Streng zijn voor jezelf
Op de één of andere manier moest hij dankzij deze realisatie denken aan de Spetsnaz, een speciale eenheid van het Russische leger. Hun trainingen zijn nogal rigoureus. Zo worden ze soms opgesloten in een kamer met een ontzettend agressieve hond en alleen een spade om zichzelf mee te verdedigen. Er verlaat maar één iemand de kamer: de Spetsnaz of de hond. Waarom Jason deze link legde weten wij ook niet, maar zijn conclusie was dat hij iets kon leren van de strenge methode van deze Russen.
Een afwijzing per dag
Hij besloot volledig in zijn probleem te duiken en nam zichzelf voor dat hij minstens één keer per dag afgewezen móest worden. De eerste keer was op de parkeerplaats van een supermarkt. Hij vroeg een vreemde om een lift naar de andere kant van de stad en werd, zoals verwacht, afgewezen. 'Sorry, ik ga niet die kant op', was het antwoord. 'Joepie, gelukt!', was de reactie van Jason. En dat veranderde alles. Jason maakte van afgewezen worden iets dat hij juist wil en daarom is hij nu blij als hij afgewezen wordt. Dat klinkt simpel en kinderachtig, maar voor hem werkte het. 'De regels van het leven zijn veranderd', aldus Jason.
Exposure Therapy
Zonder dat hij het wist, heeft Jason een bekende techniek uit de psychotherapie toegepast: exposure therapy. Het idee is dat je door jezelf bloot te stellen aan waar je zo bang voor bent, er achter komt dat het helemaal niet zo eng is als je had verwacht. Onze negatieve voorstellingen en doemscenarios maken iets eng, terwijl er vaak helemaal niets is om echt bang voor te zijn. Jason merkte bijvoorbeeld dat hij het steeds gemakkelijker vond om mensen te benaderen met zijn verzoeken. Want wat is nou echt het allerergste dat ze kunnen doen? Hem afwijzen? Ha! Dat was nou net de bedoeling.
Kaartspel
Tot nu toe al een prachtig verhaal. Maar het wordt nog beter. Jason kreeg namelijk nog een goed idee: hij maakte er een kaartspel van. Alle pogingen tot afwijzingen die hij had uitgevoerd, zette hij op een kaartje en die kaarten begon hij online te verkopen.
Een paar voorbeelden van opdrachten in zijn spel:
- Ga naast een vreemde zitten en start een gesprek
- Vraag om een lagere rente voor je lening bij de bank
- Overtuig een vreemde ervan dat jullie elkaar kennen
- Vraag om korting voor je iets koopt
- Kijk iemand tien seconden lang diep in de ogen
Het spel Rejection Therapy bereikte al snel een soort cult status en hij ontving reacties van fans uit alle hoeken van de wereld. Een 80-jarige weduwe uit Rusland gebruikt zijn spel bijvoorbeeld om mannen te versieren.
Jij hebt de controle
Wat heeft Jason van dit hele avontuur geleerd? Dat de meeste angsten volledig irrationeel zijn. Ze zijn een verhaal dat jij jezelf vertelt en je kunt er voor kiezen om daar mee te stoppen. Om te stoppen met luisteren naar dat verhaal. 'Ga eropuit en duik volledig in datgene waar je bang voor bent. Soms wordt het een grote puinhoop. Maar dat is niet erg, want je zult je geweldig voelen als jij je angsten niet meer gehoorzaamt.'