Autosleutels

Mijn eerste echte baan als jonge leraar was op een katholieke school in Overijssel. Twee maanden voor de zomervakantie kon ik invallen voor een docent die plotseling ernstig ziek geworden was. De nonnetjes die er de scepter zwaaiden, waren te typeren als streng, cynisch en wantrouwig. Ze waarschuwden me voor mijn klas, al jaren een zeer lastige groep. Streng aanpakken, luidde het devies.

Er zat een jongen in, die haalde het bloed onder je nagels vandaan, Henk B. Vooral hem moest ik goed in de gaten houden. "Als hij vanaf het begin weet dat je de baas bent, heeft dat een positief effect op de hele groep." Dat advies knoopte ik goed in mijn oren.

De eerste de beste werkdag vroeg ik Henk of hij even iets uit mijn auto wilde halen. Op een manier dat iedereen het kon zien, hield ik quasi onverschillig mijn sleutelbos omhoog. Henk keek me ongelovig aan. Hij iets uit de auto van de meester halen? Je kon aan zijn gezicht zien dat zoiets hem nog nooit gevraagd was. Verlegen, maar trots als een pauw kwam hij naar voren, nam de sleutelbos in ontvangst en haalde (natuurlijk) de gevraagde spullen uit de auto. Henk blij, meester blij, klas blij.


Ard van den Nieuwenbroek
Ja, maar ik ben wel leraar