Er is een dreigend tekort aan metalen, zoals koper en platina. Metaalwinning in mijnen wordt steeds moeilijker vanwege de energieschaarste en kwaliteitsdaling van erts. Wat nu?
We moeten ons niet zozeer richten op mijnen, maar op een heel andere metaalbron. Dat zegt althans werktuigbouwkundig ingenieur André Diederen. Volgens hem zou je al het afval moeten screenen op metalen. Daar is zelfs al een term voor: ‘landfill mining’ (winning uit stortplaatsen). Zo wil een bedrijf in Duitsland de rechten kopen om een oude vuilstortplaats te ontginnen waar in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw elektronisch afval is gedumpt. Op dat afval zitten grote onderdelen die relatief veel zeldzame metalen bevatten. Men heeft al proefboringen verricht en de concentratie van die metalen is hoger dan in een moderne mijnbouwoperatie.
Een ander voorbeeld is een recyclingfabriek in Antwerpen die printplaten en katalysatoren van auto’s recyclet. Van het platina en palladium dat daarin is verwerkt, wordt meer dan 97 procent teruggewonnen. Ook slim voor een land als Nederland, dat vrijwel geen eigen metaalwinning kent, aldus Diederen. We zouden nog meer moeten recyclen dan we nu doen. Sterker nog, het kan zinvol zijn om afvalstromen waarvan we nu nog niet weten hoe die te recyclen, toch alvast maar op te slaan. Want de vuilnisbelt kan zomaar een goudmijn worden.
Pam van der Veen
April 2012
Bron: Afvalberg als Goudmijn