Stadstuin

Hajo mailde ons over een heel vervelende situatie. Hij is samen met zijn vrouw als vrijwilliger betrokken bij een stadstuin in Doetinchem, maar die is inmiddels gesloten vanwege vernielingen en overlast. Hij is zelf al tot de conclusie gekomen dat ze met hard optreden en meer verbieden niet opschieten. Maar wat dan wel? Kunnen we dit probleem omdenken? Die vraag stelden we aan jullie en ontvingen tientallen reacties.

We vroegen Hajo of hij iets aan jullie omdenkers heeft gehad en hoe het nu gesteld is met de stadstuin. Hij antwoordde ons het volgende:

Ik ben blij met de reacties. De meesten liggen in de lijn die ik zelf ook voor ogen heb. De reacties van Riemer en Jose zijn erg praktisch en haalbaar. De combinatie van openheid, uitnodigend karakter en met elkaar in gesprek gaan. Mensen het gevoel geven welkom te zijn.

Inmiddels gaat het een stuk beter in de tuin. De tuin is weer dagelijks open. Doordat het hek nu om 19 uur dicht gaat, is de overlast fors teruggelopen. De meeste overlast ontstond in de avond en schemering, als jongeren en zwervers met andere bedoelingen de tuin inkwamen. 

Ook is er intensief contact met de organisatie voor verslavingszorg en daklozen, en komt de wijkagent regelmatig buurten. Helaas is er nog wel eens een incident, maar dit krijgt gelukkig niet meer de volle aandacht. Het plezier en het genieten staat nu veel meer op de voorgrond.

Je ziet dat bij deze meedenker de focus waarschijnlijk verkeerd lag. Veel aandacht voor alles wat ongewenst was en daardoor raakte het plezier en genieten ondergesneeuwd. Zowel de reactie van Riemer als van Jose gaan uit van het benadrukken van het positieve. De strategie van het focussen: richt je op wat je wèl wilt in plaats van wat je niet wilt. Goed om te horen dat dit, samen met een concrete maatregel voor Hajo heeft geholpen.

Alle meedenkers bedankt voor de waardevolle reacties. Heb je zin in meer meedenkers? Alle lopende casussen vind je hier!

Bron foto: Theo Kock.