Ruzie

We sluiten vandaag de meedenker van Willemijn en haar man af. In deze meedenker hebben wij jullie gevraagd of je relationele ruzies kan omdenken. Willemijn en haar man zijn allebei nogal dominante types met als gevolg dat dit nog weleens botst. Hoog tijd om te kijken wat Willemijn aan jullie reacties heeft gehad!

Willemijn had het volgende probleem:

Hallo meedenkers, ik heb een vraag. Hoe voorkom ik dat ik elke keer in conflict kom met mijn man en dat we zo boos worden op elkaar dat we er een paar dagen van moeten bijkomen? We praten het altijd uit. Zeggen sorry en zweren dat het niet weer zal gebeuren. Maar zes weken later…

We zijn allebei best dominant. We kunnen ook sorry zeggen en inzien wat de fouten waren. Maar wat ik lastig vind is dat als één van ons tegen de ander uitvalt, dat altijd heel erg heftig is. Dat komt waarschijnlijk omdat het dan al een paar dagen broedt, de een denkt zij zal wel dit… en ik denk hij zal wel dat… Graag zou ik dit willen voorkomen. Zodat we niet meer zo boos worden op elkaar dat we lelijke dingen gaan zeggen.

We praten het elke keer weer uit, maar toch sluimert het altijd op een of andere manier. Het zou fijn zijn om eens terug te krijgen hoe het anders kan. En hoe het bij een ander gaat.

We kregen ruim 150 reacties binnen op deze meedenker, zowel via de website en op Facebook werd er goed meegedacht. Veel adviezen waren gericht op het accepteren en/of het loslaten van de situatie. Er kwamen ook andere inzichten voorbij, sommige waren meer oplossingsgericht dan andere, en af en toe kwamen er ook echte omdenkers voorbij!

Iedereen maakt wel eens ruzie

Het blijkt maar weer dat ruzie in praktisch iedere relatie voorkomt. Er was veel herkenning en alleen dat al kan een geruststellende gedachte zijn. Marian zit in dezelfde positie en zegt er het volgende over: ‘’Je wilt niet persé ruzie, maar het gebeurt gewoon en elke keer trap je in die oude valkuilen. Doordat we dominantere types zijn, beleven we dingen graag intenser en dat geldt voor de ups, maar helaas ook voor de downs. De kunst is om je energie te halen uit die topmomenten en elkaar te herinneren aan de fijne momenten als er een ruzie is of het even niet zo lekker loopt!’’

Annet probeert de mooie momenten vast te houden als het minder gaat. ‘’Ga je onvoorwaardelijk voor elkaar? Dan kom je hier doorheen. Tel vooral de momenten dat het goed gaat en geef die een gouden randje. Dat helpt om de vervelende dagen door te komen.’’

Ze geeft ook een duidelijk advies: ‘’Stop met zweren dat het nooit weer gebeurt.’’ Dit is namelijk iets dat je nooit kunt beloven. Hier kunnen wij ons goed in vinden, want het kan alleen maar tegenvallen als je dit aan elkaar blijft beloven. Accepteren dat er soms ruzie ontstaat is dan een stuk effectiever. Annet: ‘’Besef dat het over een tijdje weer terugkomt en over een tijdje nog een keer. De tussenpozen zullen steeds langer zijn. Als je onthoudt dat je ook gelukkige momenten hebt (eerst momenten, later dagen en uiteindelijk weken, maanden) dan levert het veel op.’’

Blijf bij de kern

Soms zitten we zo verstrikt in een ruzie dat we voorbijgaan aan wat er werkelijk speelt. Het ligt dan niet zozeer bij de uitbarsting, maar meer bij de weg ernaartoe. De emmer loopt vol, maar hoe zorg je ervoor dat je dat moment vóór bent? Luuk stelt voor om directe spanningen te benoemen en op een respectvolle en rustige manier feedback te geven. ‘’Maak afspraken over hoe je die feedback geeft en ontvangt. Bijvoorbeeld: 1. Actief luisteren 2. Elkaar laten uitpraten en 3. Samenvatten wat de ander zegt en dit serieus nemen.’’

Als je feedback geeft op het moment dat er ergernissen ontstaan, kun je misschien voorkomen dat het begint te ‘sluimeren’. Schreeuwen is escaleren en dan ben je eigenlijk al voorbij aan de kern van het probleem. Dus respecteer elkaar en blijf praten is zijn advies.

Thomas sluit hierop aan en zoekt het nog iets dieper: ‘’Er zijn honderden stellen met dominantie in hun gedrag en er zijn honderd varianten daarop. Je zou er gek van worden dit allemaal te behandelen in je bericht. Maar ook dominantie heeft een oorzaak. Is er onzekerheid of onmacht in de situatie? Hoort daar een sterke emotie bij? Angst misschien? Als dat de oorzaak is, dan wordt het een terugkerend thema.’’

Het verleden speelt inderdaad een rol, laat Willemijn aan ons weten. Volgens Thomas is het kennen van jezelf een oplossing om te zien waar de spanning vandaan komt. Als je dat weet te benoemen kun je de situatie beter controleren.

Afwachten

Ook werd het advies om niet te snel op elkaar te reageren veel genoemd. Sandra: ‘’Dit is een zeer herkenbaar verhaal. Pas toen we afspraken de een zijn verhaal te laten doen en daar pas een paar uur later op te (mogen) reageren, kwam er langzaamaan verandering. Door de tijd te nemen/krijgen om na te denken over wat de ander nu werkelijk zegt, kun je meer overwogen reageren en vervallen we niet in uitersten. Daarbij zijn de eerste emoties die zo’n monoloog oproepen alweer gezakt en dat geeft rust.’’

Magda reageerde met dat we vaak niet meer in staat zijn om te communiceren als de emoties en frustraties te hoog oplopen. De een voelt zich gekwetst en de ander kwetst terug of implodeert. Maar het is niet altijd te voorkomen, want we worden vaak verrast als ruzie ontstaat. ‘’Misschien is het wel goed om onszelf en de ander denkbeeldig te omarmen, rustig ademend zodat de boosheid of verdriet kans heeft om weg te vloeien.’’

Spaaractie?

Karin gooide het over een andere boeg en stelt voor om er een spaaractie van te maken: ‘’stop elke keer dat je ruzie maakt €100 in een pot (of een ander bedrag dat wél zeer doet, maar niet direct tot faillissement leidt). In principe kun je dan na een jaar héél mooi en romantisch op vakantie met z'n tweeën. Misschien hoef je na een keer of 5 alleen nog maar met het biljet te wapperen en je schiet in de lach en kun je daarna weer met elkaar praten.’’

Ruzie maken mag

Ook al doen we het liever niet, ruzie maken kan soms ook fijn zijn. Gewoon blijven doen dus. Anouk: ‘’Oké, het hoeft niet uit de hand te lopen, maar aan de andere kant is het ook goed voor je relatie om zo af en toe eens wat conflicten te hebben en die met elkaar uit te werken. Ze zijn ook behoorlijk leerzaam!’’

Daarnaast mag het volgens Marleen ook gezegd worden dat het fantastisch is dat de ruzies telkens weer bijgelegd worden. ‘’Geweldig dat jullie weten waar de fout zit en sorry kunnen zeggen! Eens echt boos worden, werkt dat niet ontladend? En kom je daar niet sterker uit? Kwetsende woorden kunnen beter wegblijven. Word boos zonder de ander gericht te kwetsen. Dus wordt niet boos op de ander, maar boos op de situatie en het gevoel dat je krijgt.’’

Reactie van Willemijn

Willemijn heeft jullie reacties met aandacht gelezen en heeft ons het volgende laten weten:

Wij kennen elkaar al 27 jaar dan weet je alle in en outs wel redelijk van elkaar. Je komt ieder uit een ander gezin en de één lost problemen op die manier op en de ander doet het zo, we komen daar ook elke keer weer op uit en proberen er het beste van te maken.

Uit elkaar gaan is geen optie omdat we wel de liefde voor elkaar hebben, alleen het valt niet mee om ook met de mindere kanten van elkaar om te gaan. Nu probeer ik inderdaad weg te lopen op momenten dat ik erg boos word om de schade, qua gevoelens, enigszins te beperken.

In het boekje ‘De vijf talen der liefde’ blijkt ook dat ieder een taal heeft om te uiten (red. dat is uiteindelijk ook een kwestie van accepteren).

Ik wil jullie hartelijk bedanken voor de moeite.

Bedankt weer voor het meedenken allemaal. Heb je zin in meer meedenkers? Je vindt op onze website weer een paar kersverse problemen. Alle casussen vind je hier. Schroom je ook vooral niet om je eigen meedenkverhaal in te sturen.