Burenoverlast
Vandaag sluiten we de meedenker van Amanda af. Ze mailde ons met een probleem waarvan wij vermoeden dat veel mensen er last van zullen hebben: burenoverlast. Ondanks gesprekken met de buren kwam Amanda er toch niet uit. Nieuwsgierig naar jullie reacties en de mening van mensen die zelf overlast ‘veroorzaken’, riep Amanda jullie hulp in.
Ik heb hier al een paar keer nare gesprekken met mijn buren over gehad.
Amanda legt de situatie uit:
Ik heb geluidsoverlast van mijn benedenburen. Zij hebben twee kleine kinderen, jongetjes, die ik regelmatig hoor krijsen en heen en weer hoor rennen. De ouders staan ’s avonds in de tuin te roken en door de hoek waar we wonen galmt hun gesprek naar boven waardoor het lijkt alsof ze bij mij op het balkon staan. Daarnaast verhuren ze in de zomer hun huis regelmatig via Airbnb waardoor er steeds nieuwe gasten komen (op zich al geen fijn idee), en als zij er aan tafel gezellig een feestje van maken, hoor ik dat ook de hele avond. En natuurlijk staan zij ook vaak in de tuin te roken en te praten.
Ik heb hier al een paar keer nare gesprekken met mijn buren over gehad. Ze zeggen dat ze rekening met me houden, maar het lijkt er niet op dat ze hier iets aan kunnen (of willen?) veranderen. Ik merk de behoefte om te verhuizen, maar eigenlijk woon ik heel goed. Het zou toch te gek zijn dat ik alleen vanwege hen weg ga?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Ik wil ook een oproep doen aan mensen die zelf klachten hebben gekregen van buren die vinden dat zij te veel geluidsoverlast maken. Hoe is zo'n situatie voor jullie?
In hetzelfde schuitje zitten
De oproep van Amanda werd door velen van jullie gehoord. Op Twitter, Facebook en via onze website kwamen allerlei reacties op het probleem van Amanda. Er was erkenning, mensen deelden hun eigen ervaringen, kwamen met tips en ook vanaf de kant van overlastveroorzakers kwamen een heleboel inzichten. Hieronder lopen we de verschillende reacties door.
Waarnemen
Je kunt niet beginnen met oplossen, loslaten of omdenken voordat je de feiten goed duidelijk hebt. We beginnen daarom met de eerste (en misschien wel meest belangrijke) stap: het waarnemen. Hierbij kijk je goed naar de feiten en stel je jezelf de vraag ‘wat is het probleem?’ en ‘is het wel een probleem?’.
Marije merkt op dat geluidsoverlast vaak een symbool is voor iets heel anders. Ze wil weten waardoor de geluidsoverlast komt. Dus waarom huilen de kinderen? Speelt er misschien meer? En misschien hebben de buren wel geldzorgen waardoor ze zich gedwongen voelen om hun woning tijdelijk te verhuren? Als je weet waardoor het probleem komt krijg je misschien andere inzichten.
Zo zegt Petra dat je meestal niet verhuist vanwege de buren, maar vanwege jezelf. ‘’Wat de één als overlast ervaart, hoeft voor de ander niet hetzelfde te zijn. Niet iedereen stoort zich aan dezelfde geluiden’’.
Alfred stelt juist voor om je eerst in de buren te verplaatsen. ’’Kunnen zij iets aan de situatie doen? Krijsende kinderen zijn bijvoorbeeld lastig in te dammen. En zijn we zelf nooit lastige kinderen geweest? Mogen zij kind zijn?’’
Loslaten
Soms is loslaten ook een goede manier om van je probleem af te komen. Welke verwachtingen heb je en kun je die loslaten? Veel van jullie gaven Amanda dan ook de tip om de geluidsoverlast te accepteren.
Zo zegt Tessa dat kinderen nou eenmaal geluid maken. Evelyn vindt ook dat geluiden er eenmaal bij horen en merkt op dat wanneer je er aandacht aan geeft, de ergernis ook alleen maar groeit.
Dennis stelt voor om te gaan verhuizen. Als je alles geprobeerd hebt om er wat aan te doen en het werkt niet, dan kun je ook niks anders doen dan verhuizen. Sommige mensen kun je niet veranderen, daarom is het soms beter om te stoppen en zelf iets te veranderen. Je laat je verwachting los dat de buren zullen veranderen en onderneemt zelf actie.
Oplossen
Er waren meer mensen die met Amanda meedachten over mogelijke oplossingen. Als de feiten helder zijn, kun je gaan kijken of je iets aan de feiten kunt veranderen. Lukt dat? Probleem opgelost!
Een reactie waar veel mensen het mee eens waren kwam van Hans. Die stelde voor om elkaar te leren kennen door bijvoorbeeld samen een kop koffie te drinken. ‘’Als je goed contact met elkaar onderhoudt, zal de frustratietolerantie toenemen. Want van onbekenden kun je nu eenmaal minder hebben’’.
Leonie vindt een oplossing door zelf ‘’het gewenste voorbeeld’’ te geven en zo de buren te stimuleren dit gedrag over te nemen. Als je de buren informeert een feest te geven, zullen ze dat op hun beurt bij een volgend feest dat ze geven misschien ook wel doen.
Een andere oplossing die bedacht werd, is het inschakelen van buurtbemiddelaars. Zo tipt Tabitha dat er in heel Nederland vrijwillige en goed getrainde buurbemiddelaars actief zijn die kunnen helpen in een gesprek met de buren.
Omdenken
Tenslotte komen we aan bij het omdenken. In sommige gevallen lukt het om een probleem zo aan te pakken, dat je daadwerkelijk nieuwe mogelijkheden creëert. Dingen die er niet zouden zijn als het probleem er niet was.
Zo vertelt de familie Bakker dat ze hun herrie buren juist een bedankbriefje hebben geschreven. Door hun overlast hebben ze ergens anders een prachtige plek gevonden waar ze ieder weekend heerlijk genieten van de zon en daar hebben ze gezellige mensen ontmoet waar ze vaak leuke dingen mee doen. Zonder de overlast zouden ze deze plek nooit gevonden hebben.
Ook Anne ziet geen problemen maar juist kansen in het probleem van steeds verschillende Airbnb gasten. De mensen die het huis huren zijn misschien wel geïnteresseerd in restaurantjes of leuke dingen in de buurt. Ontwerp een leuke folder, wijs ze de weg en verdien wat bij.
Chantal ziet de Airbnb gasten ook als een nieuwe mogelijkheid. Zo leer je misschien wel een nieuwe cultuur, hoor je leuke muziek of kun je misschien wel nieuwe gerechten proeven van je tijdelijk nieuwe buren!
Reactie van Amanda
Uiteraard hebben we Amanda ook zelf gevraagd of ze iets aan de reacties heeft gehad en hoe het nu gaat. Ze mailde ons het volgende:
Dank jullie wel voor het mee- en omdenken. Ben erg onder de indruk van zoveel betrokken en warme reacties! Ook al ben je zelf veroorzaker of heb je meer begrip voor de ander.
Het steunt me te merken dat ik niet de enige ben die hiermee te maken heeft. Het maakt de kwestie wat lichter door het te zien als iets ‘algemeens’ in plaats van als een persoonlijk probleem. Jullie reacties helpen me ook er van meerdere kanten naar te kijken: vreugde te horen, nagaan wat ik zelf nodig heb (rust en dat opzoeken), plussen en minnen naast elkaar zetten vond ik ook heel waardevol. De voordelen wegen toch op tegen de nadelen en het nadeel wordt zo toch wat kleiner.
Reacties als het zijn ‘gewone woongeluiden’ die je maar moet accepteren of anders verhuizen helpen dan weer niet, omdat ik denk dat je als je zo dicht op elkaar woont toch ook rekening met elkaar kunt houden. Als iedereen maar kan doen waar die zin in heeft, wordt het een jungle waar alleen het recht van de sterkste telt. En ik weet ook niet of ik nou mijn tijd moet gaan besteden om op de koffie te gaan bij Airbnb gasten.
Maar uiteindelijk zie ik dankzij alle reacties wel in dat het mijn probleem is en ik het zelf moet oplossen. Je kunt dan nog zo je gelijk hebben, maar wie gaat mij gelijk geven? Denk dat ik het vooral moet zoeken in mildheid. Voor de buren maar ook voor mezelf. Het lijkt zelfs alsof de overlast wat minder wordt.
Zelf een probleem?
Wij willen jullie ook weer bedanken voor het meedenken! Amanda wilde Lilian graag belonen met de prijs voor de warmte, de rust en het begrip in haar reactie. Dus Lilian, we nemen contact met je op, gefeliciteerd!
Heb je zin in meer meedenkers? Je vindt op onze website weer een paar kersverse problemen. Schroom je ook vooral niet om je eigen meedenkverhaal in te sturen.