Omdenken lijkt averechts te werken
Henk en zijn vrouw passen de technieken van het omdenken toe in de opvoeding. Het past goed bij hoe zij zelf in het leven staan. Dus riep Henk jullie hulp in. Jullie dachten allemaal met hem mee en probeerden deze vervelende situatie om te denken. Bedankt! Hieronder de reactie van Henk.
Henk en zijn vrouw zaten met het volgende probleem:
"Dit verhaal gaat over onze zoon. We zijn altijd op een positieve manier met dingen omgegaan, maar zijn door diverse gebeurtenissen de laatste jaren meer richting strak en strikt opvoeden gegaan. Dat willen we anders. Met onze zoon ging het eigenlijk altijd wel redelijk goed, maar de laatste tijd gaat hij voortdurend over grenzen heen; hij wil niks, zegt de hele dag nee nee nee en uit zijn frustraties op een uiterst fysieke manier. Het lastige is: we zijn heel erg gegrepen door het boek Lastige kinderen? Heb jij even geluk. Een wereld van herkenning ging vooral voor mijn vrouw open. Zo willen we opvoeden. Geen probleemdenken maar oplosdenken. We proberen dat nu toe te passen door zelf veel positiever te zijn, maar het lijkt vreemd genoeg vaak averechts te werken.
Onze zoon pikt dat nu op als ik mag mijn negatieve dingen niet uiten. Terwijl dat juist wel mag, maar wij benaderen dingen positiever. Kleine dingen moeten niet meer per se, maar gebeuren ze uit eigen beweging, dan krijgt hij meer complimentjes. We negeren slecht gedrag wat meer omdat het de moeite niet waard is om te reageren. We gaan dan over in iets anders. Dus de manier van aanspreken is anders. Maar hoewel we positieve effecten zien van onze aanpak, overheersen op dit moment de negatieve effecten. Het lijkt ook alsof hij uit zijn veilige ruimte gehaald wordt doordat wij anders omgaan met dingen. Hij lijkt soms wel op zijn zus van 1,5 die ook de hele dag nee zegt en alles zelf wel doen en gooit met spullen als iets niet lukt. Mijn vraag is: wat zouden we anders kunnen doen?"
Er kwamen ruim negentig reacties binnen op dit meedenkverhaal en daar wil Henk jullie hartelijk voor bedanken. Hij zegt:
Bedankt voor de kans om advies te krijgen van mensen die ook bezig zijn met omdenken, daar onze omgeving daar niet zo mee bezig is.
Wat me opviel is dat er reacties kwamen van mensen die dachten te denken hoe het bij ons thuis liep, wat totaal niet het geval was. Dat vond ik wel jammer. Want juist doordat we niet verder kwamen vroegen we om hulp via deze weg. Het had niets te maken met de komst van ons tweede kind. En had ook niets te maken met dat er nu geen regels meer zijn of dat er niets meer van hem verwacht wordt. Het werd alleen niet meer zo streng van hem verwacht en enkele kleine dingen waren verdwenen. Het was niet zo dat hij ineens stuurloos was en alles maar moest kunnen, zeker niet. Het was juist dat we begonnen zijn met oplosdenkend opvoeden en dat verloren zijn (door te veel negatieve ervaringen in een te korte tijd) en nu weer opnieuw oplosdenkend willen opvoeden en dat we nu dus met tegenwerking van onze zoon te maken krijgen. Gelukkig gaat het nu wel iets beter, dus misschien was het gewoon de verkeerde fase waarin we alles omgegooid hebben. We blijven vasthouden aan onze ideeën en oplosdenkend opvoeden en hopen gewoon dat hij er steeds meer zelf positief van wordt. Daarbij hebben we onze verwachtingen weggegooid, want wij verwachten natuurlijk te veel dat hij mee zou omdenken terwijl hij dat helemaal niet kan. Het is dus niet eerlijk om dat te verwachten. We moeten nu samen zorgen dat het omdenken in ons gezin gaat werken voor iedereen.
De reactie waar Henk en zijn vrouw het meest mee konden was die van Dorine. Zij heeft het over liefdevol begeleiden en dat verwoord precies zoals ze hun kinderen graag willen opvoeden. We sturen Dorine daarom een leuk omdenken cadeau op.
Nogmaals bedankt voor het meedenken en houd deze website in de gaten voor kakelverse nieuwe meedenkers!